Erkan Bulunmaz: Eksi 18 Edebiyat Topluluğu'nun değerli üyelerinden Ayfer Demirtaş 1982 yılında İzmir’de doğdu. İzmir’de öğretmenlik mesleğini sürdürüyor ve çocuklar için üretmeye devam ediyor. Sevgili Ayfer Demirtaş çocuk edebiyatı ile tanışman ne zaman ve nasıl oldu?
Ayfer Demirtaş: Şiir yazan ve ağaçlarla konuşan bir dedeyle büyüdüm. Bunun yazmamda ve hayata bakışımda büyük etkileri oldu. Hayal kurmayı, kitaplarla yolculuklara çıkmayı, yazmayı hep çok sevdim. Sanırım çocukluğum bu yüzden beni hiç bırakmadı, ben de onu. Anne olduktan sonra kızıma değil kendime kitaplar aldığımı fark ettim. Bizim dönemde kitap daha azdı. Şimdilerde oldukça çeşit var ve rengarenk. Uykudan önce masal anlatma rutinimiz kendimin de masal yazmasına yol açtı. Bu arada Yakın Kitabevinde çocuk edebiyatı atölyesi olduğunu gördüm ve ismimi yazdırdım. Hocam Nevzat Süer Sezgin’in verdiği ödevler ve motivasyon beni daha çok yazmaya yöneltti.
Erkan Bulunmaz: Mesleğinin yazmana katkısı oldu mu?
Ayfer Demirtaş: Evet hem de çok. Öğretmenseniz farklı ailelerden ve kültürlerden gelen birçok çocuk ile bir arada oluyor, onları daha ayrıntılı gözlemleyebiliyorsunuz. Rehber öğretmenlerse çocukların daha dezavantajlı durumlarda ve travmatik deneyimlerde ne tepki verdiğini görebiliyor. Bunları edebi çerçevede öykü içinde kaleme almak bana da iyi geldi.
Erkan Bulunmaz: ’’Yeraltı Canavarı’’ kitabından bahseder misin? Ayrıca yakın zamanda bir ödül aldı. Bu ödül sana neler hissettirdi?
Ayfer Demirtaş: Kitabım 2011 Van depremini ve sonrasını bir çocuğun gözünden anlatıyor. ‘Umut’un arkadaşlıkları, özlemleri, hayalleri, yolculukları, biraz bizim de hikayemiz. Yaşayanlarının çoğu depremlerden etkilenmiş bir ülkedeyiz. Hem bu konuya dikkat çekmek hem de zor durumların çocukların kaldırabileceği büyüklükte ise güçlendiklerini göstermek istedim. KYÖV 4. Çocuk Edebiyatı Yarışmasında 7-11 yaş öykü ödülü aldı. Bu benim için anlamlı ve mutlu edici oldu. Çünkü samimi yapılan her şeyin önünde sonunda fark edildiğini ve ortak duyguda buluşabildiğimizi gördüm. Bu da beni yazmaya devam etmem konusunda daha motive etti.
Erkan Bulunmaz: Çocuklar için de edebiyatın iyileştirici etkisi vardır, diyebilir miyiz?
Ayfer Demirtaş: Çocuklar duygularını bizim kadar fark edip tam olarak ifade edemiyor. Ancak kitaptaki kahraman ile özdeşleşince bağ kuruyor ve rahatlıyor. Bu durum farkındalık yaratıyor, yalnızlık duygusunu alıyor. Yaşadığı durum daha kontrol edebilir hale geliyor. Belki kendi de çözüm yolları buluyor. Özellikle kimlik gelişimi ve empati kazanımı için önemli ve kolay bir yol kitap.
Erkan Bulunmaz: Küçük yaş grubundaki çocuklarla çalışıyorsun. Hangi kitapları daha çok okuduklarını gözlemledin?
Ayfer Demirtaş: Özellikle okul öncesi dönemde resimli kitapla başlayan çocuğun önünde çok çeşit var. Aslında onlar da yetişkinler gibi olay örgüsü bizi içine alan, farklı metaforlar kullanan, duygularını harekete geçiren ve özellikle heyecanlandıran kitapları seçiyor. İçinde eğitici ses olan ya da alttan alta bir şeyler öğretme çabası hissedilen kitapları sevmiyorlar. Doğrusu onları ben de okumuyorum. Edebi haz veren, zenginleştiren o kadar ürün varken…
Erkan Bulunmaz: Yeni proje var mı?
Ayfer Demirtaş: Evet aklımda birçok proje var. Ayrıca topluluğumuz -18 Edebiyat ile birlikte yazdığımız öyküler de var.
Erkan Bulunmaz: Hep birlikte nicelerine diyelim. Teşekkür ederiz.
Ayfer Demirtaş: Ben de çok teşekkür ederim.