Uzun bir aradan sonra sınıfımıza geri dönmenin heyecanını yaşıyoruz. Peki ya çocuklar? Elbette onlar da çok özlediler arkadaşlarını, öğretmenlerini... Okula yeni başlayacak olan minikleri aynı heyecanla birlikte endişe de sarmış olabilir. “Biz öğretmen olarak onlara nasıl kucak açmalıyız?” İşte sınıf içinde uyguladığım ve çocukların sevdiği birkaç karakter. Biri "Pati Kedi", diğeri ise "Minik Rakun Chester".
Pati Kedi ve Okul Ayakkabıları;
Okula yeni başlayan kahramanımızın okulun bölümlerini gezme ve okula uyum sağlama serüvenini konu alıyor. Şarkı söylemeyi çok seven Pati okul her bir bölümünde yaptığı iş ile ilgili bir şarkı söylüyor.
“Okul ayakkabılarımla çok havalıyım
Okul ayakkabılarımla kitap okuyorum
Okul ayakkabılarımla resim yapıyorum
Okul ayakkabılarımla yemek yiyorum,
Okul ayakkabılarımla oyun oynuyorum...”
Çocuklar kitabı okurken şarkıya özgü ritim oluşturmaya bayılıyorlar. Hatta basit çalgılarınız varsa onları da işin içine katmak oldukça eğlenceli oluyor.
Kitap ile ilgili boyadığım taşlar ise en ilgi çeken taraf. Kitabı daha hiç okumadan taşlardaki nesneler hakkında konuşmak öyküye hazırlık yapmamızı sağlıyor. “Elindeki taşın kitapla bağlantısı ne olabilir? Pati Kedi nerede onu görmüş, ne yapmış olabilir?” gibi çeşitli sorularla hem merak uyandırma hem de okula ısındırma çalışmaları kendiliğinden oluveriyor.
Kitabın tamamı okunduktan sonra Pati'nin okulu -> kendi okulumuz, Pati’nin sevdikleri -> kendi sevdiklerimiz vb. gibi çalışmaları tamamlamak çocukların birbirlerini tanımaları ve kendi özelliklerini ifade etme biçimlerini görmek açısından bize de ayna oluyor. Son çalışma olarak da bir okul haritası çıkarmak verimli olabilir. Okulun bölümlerini gezen çocuklar gördüğü yerleri çizerek büyük bir kâğıt üzerinde yapıştırıp okullarını anlatan büyük bir harita/kroki hazırlayabilirler.
Yazarın diğer kitaplarını ve kitaplara yönelik içerikleri incelemek için https://www.ericlitwin.com/ sitesini ziyaret edebilirsiniz.
Avucundaki Öpücük
Gelelim "Avucundaki Öpücük" öyküsüne.
Annesinden ayrılmak istemeyen Minik Rakun Chester okula gitmek istemez. Uzun uğraşlar sonrasında annesi ona bir sır vereceğini söyler. Avucuna bir öpücük kondurur. Özlediğinde avucundaki öpücüğü yanına götürebileceğini böylece hep yanında olacağını söyler. Sıcacık öykümüzde aynı sırrı çocuklarla aileleri arasında da yapmalarını istemek yararlı oluyor. Çocuklar kendilerini daha güvende ve rahat hissediyorlar. Bunu daha artırmak istersek ailelerin çocuklarına verebilecekleri minik bir eşyayı (anahtarlık, fotoğraf, ayna... vb. ) yanlarında bulundurmak da onlara kendisini iyi hissetmesini sağlıyor.
Öykü süreci boyunca rakun ailesi ve kendi ailemizi karşılaştırma çalışmaları yapabiliriz. Chester’ın duygu durumu ile kendimizin hangi durumlarda öyle hissettiğini (üzgün, endişeli, mutlu) çalışabiliriz. Duygular bir ritim olsaydı nasıl bir melodi oluştururdu? Mutlu, heyecanlı, kızgın, üzgün gibi duyguları ritim aletleriyle canlandırabiliriz.
Chester’ın okulu ile kendi okulumuzu yine karşılaştırabiliriz. “Onlar gece okula giderken biz gündüz gidiyoruz” gibi yaklaşımlar farklı bakış açılarını görmemizi sağlıyor. Bunlara ek olarak yaratıcılığınıza kalmış birçok sanatsal etkinlikler süreç boyunca size eşlik edebilir.
Yazarın diğer kitaplarını ve kitaplara yönelik içerikleri incelemek için https://www.audreypenn.com/ sitesini ziyaret edebilirsiniz.
İlk aylarda çalışmaktan en çok keyif aldığım iki kitabı uyguladığım bazı etkinliklerle sizlerle paylaştım. Eminim sizin de çokça uygulamanız vardır. Yorum kısmına eklemeler yaparak birbirimizi geliştirmeye devam edebiliriz.
Mutlu ve renkli bir eğitim yılı diliyorum.
Comments